"माझे गाव [स्वच्छ गाव]" हा निबंध, आपल्या गावाची स्थिती, समस्यांची वाचवा आणि संभावनांचं विचार करतो.
वर्षातून एकदा गावामध्ये अखंड हरिनाम सप्ताह होतो. गावच्या चारी दिशेला देव जनु गावची रक्षा करत आहे अशी गावच्या मंदिराची रचना केली आहे.
गावात साधारणतः २०० लोकसंख्या आहे. गाव एकीकडे मुख्य नदीने आणि दुसऱ्या बाजूला उपनद्यांनी वेगळे झाले आहे. या गावात बरीच हिरवीगार झाडे आहेत, ज्यामुळे गावाची शोभा वाढते.
सर्व शिक्षा अभियान आणि माध्यान्ह भोजन यांसारख्या योजना सुरू झाल्या तेव्हा गावातील शाळा भारत सरकारने बांधली होती. नदीच्या खोऱ्याजवळील गावाच्या प्रवेशद्वारापासून ते धबधब्यापर्यंत माझ्या गावाबद्दल सर्व काही परिपूर्ण आहे.
प्रत्येक भारतीयाला सतत भारतीय असल्याचा अभिमान वाटतो. म्हणूनच या देशातला प्रत्येक नागरिक देशासाठी कर्तुत्व सिद्ध करण्यासाठी व प्रसंगी बलिदान देण्यासाठी सिद्ध असतो.
मराठी ही आपली राज्यभाषा आहे आणि आपण मराठी असल्याचा आपल्याला गर्व असला पाहिजे म्हणूनच मी या वेबसाईट द्वारे मराठी भाषेचे जतन करण्याचा प्रयन्त करत आहे.
[मुद्दे : माझे गाव टुमदार खेडेगाव – बाराही महिने हिरवेगार – शेती हा मुख्य व्यवसाय मुख्य पिके व दुय्यम पिके – शाळा, देऊळ इत्यादी करमणुकीचे मार्ग- ग्रामस्वच्छता, तंटामुक्ती इत्यादी.] कृष्णा नदीच्या काठावर एक टुमदार खेडेगाव आहे.
वाढत्या लोकसंख्येमुळे अन्नधान्याच्या व रोजगाराच्या समस्या निर्माण होतात.
माझे गाव हिमालयाच्या पायथ्याशी वसलेले आहे. माझे गाव म्हणजे एक छोटासा ग्रामीण समुदाय आहे. शांतता आणि प्रेमाचे व माणुसकीचे ठिकाण आहे, जेथे शहरी जीवनाची घाई आणि गजबज अजिबात नाही .
गावा बाहेर एक छोटीशी नदी आहे. मी आणि माझे गावातील मित्र website अंघोळ करायला तेथेच जातो. खरंच मला खूप-खूप माज्या येते.
कवि अटल बिहारी वाजपेयी नेहमी म्हणायचे..
अशीच गावाचं स्वच्छतेतील एक चित्रपट, असंच सर्व गाव आपलं अनुभवून बघतात.
मित्रांनो तुम्‍हाला हा निबंध कसा वाटला हे तुम्‍ही कमेंट करून सांगु शकता . धन्‍यवाद
निष्ठावंत गाव, स्वच्छ गाव: अशी निष्ठा, अशी विश्वासी गावची आणि तिचं आश्रय, स्वच्छ गाव.